-
1 grzbiet dłoni
ты́льная сторона́ ладо́ни -
2 grzbiet
сущ.• спина• хребет* * *grzbie|t♂, Р. \grzbiettu 1. спина ž, хребет;2. верх; (верхний) край; спинка ž;\grzbiet fotela, krzesła спинка кресла, стула; \grzbiet książki корешок книги;
3. (горный) хребет;\grzbiet góry вершина горы; ● \grzbiet dłoni тыльная сторона ладони; \grzbiet nosa переносица; oberwać po \grzbietcie разг. получить по шее;
mieć giętki \grzbiet раболепствовать, пресмыкаться+1. plecy
* * *м, Р grzbietu1) спина́ ż, хребе́т2) верх; (ве́рхний) край; спи́нка żgrzbiet fotela, krzesła — спи́нка кре́сла, сту́ла
grzbiet książki — корешо́к кни́ги
3) (го́рный) хребе́тgrzbiet góry — верши́на горы́
•- grzbiet nosa
- oberwać po grzbiecie
- mieć giętki grzbietSyn:plecy 1) -
3 Handrücken
Handrücken m grzbiet dłoni
См. также в других словарях:
grzbiet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. grzbietecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u zwierząt: część tułowia najbliżej kręgosłupa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kot wygiął grzbiet. Pogłaskać psa po grzbiecie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzbiet — m IV, D. u, Ms. grzbietecie; lm M. y 1. «u zwierząt: część tułowia od karku do krzyża (przeciwna do strony brzusznej); u ludzi, potocznie: tylna strona tułowia od barków do pasa; plecy» Klepać konia po grzbiecie. Zginać grzbiet pod ciężarem… … Słownik języka polskiego